Βερικοκιά

Η βερικοκιά είναι οπωροφόρο, μακρόβιο, φυλλοβόλο δέντρο και ανήκει στο γένος Προύνος της οικογένειας των Ροδοειδών. Η βερικοκιά είναι δέντρο με σφαιροειδές σχήμα και αρκετές απλωτές διακλαδώσεις. Τα φύλλα της είναι πλατιά σε σχήμα αβγού ή καρδιάς στιλπνά στην επάνω επιφάνεια και φέρουν αδένες και παράφυλλα πάνω στο μίσχο. Τα άνθη της είναι και αρσενικά και θηλυκά και έχουν χρώμα λευκό ή ελαφρύ ρόδινο, φύονται δε μόνα τους ή ανά δύο. Η άνθιση ολοκληρώνεται πριν βγουν τα φύλλα και γίνεται την άνοιξη (αρχές Μαρτίου-Απριλίου), είναι δε μικρής διάρκειας. Η καλλιεργούμενη βερικοκιά πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό που γίνεται σε συγγενικά είδη, κυρίως σε αμυγδαλιά αλλά και σε ροδακινιά, κορομηλιά και δαμασκηνιά. Για την καλλιέργεια της τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι αυτά με μία μέση σύσταση και λεπτή υφή. Όταν υπάρχει δυνατό και ξαφνικό κρύο ή παγετός τότε οι ανθοί καταστρέφονται, αν και τα δέντρα είναι ανθεκτικά και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Υψηλές θερμοκρασίες επίσης προκαλούν αλλοιώσεις στον καρπό. Τα δέντρα χρειάζονται καλό πότισμα την περίοδο της ανθοφορίας τους. Κάτω από καλές συνθήκες μία βερικοκιά μπορεί να ζήσει και πάνω από 100 χρόνια. Στα Φυτά Παλλάντιο καλλιεργούνται οι ποικιλίες:

Αρόρα (μέτριος καρπός, πεπλατυσμένο σχήμα, ωρίμανση τελευταίο δεκαήμερο Ιουνίου)

Διαμαντοπούλου (μικρός καρπός, ωρίμανση τέλη Ιουνίου)

Επιδαύρου-Τυρίνθου (μέτριος καρπός, ωρίμανση μέσα Ιουνίου)

Καϊσιά (μέτριος καρπός, ωρίμανση τέλη Ιουνίου)

Μαρίνι (μικρός καρπός, λευκή σάρκα, ωρίμανση πρώτο δεκαήμερο Ιουνίου)

Μπεμπέκο (μεγάλος καρπός, κατάλληλος για κονσερβοποίηση, ωρίμανση μέσα Ιουλίου)

Τσαουλί (μικρός καρπός, πολύ εύγευστο, υπερπρώιμη ποικιλία, ωρίμανση τέλη Μαϊου)